Το μάθημα εισάγει τους φοιτητές σε μία πλειάδα ψηφιακών μεθόδων έρευνας που έχουν αναπτυχθεί μέχρι σήμερα και έχουν συνδράμει τεκμηριωμένα την παραγωγή αποδεκτών ερευνητικών αποτελεσμάτων. Οι έντεκα πρώτες εισηγήσεις ομαδοποιούν επιμέρους ερευνητικά εργαλεία γύρω από αντίστοιχες βασικές ερευνητικές μεθοδολογικές προσεγγίσεις. Συμπεριλαμβάνονται η αναλυτική δεδομένων, οι διαδικτυακές συνεντεύξεις, η συλλογή και επεξεργασία δεδομένων, η ψηφιακή εθνογραφία, οι ψηφιακές οπτικές μέθοδοι, η συλλογή και επεξεργασία πληροφοριών, η γεωχωρική ανάλυση, οι μέθοδοι για κινητές συσκευές και έξυπνα τηλέφωνα, η αναλυτική της ανθρώπινης συμπεριφοράς, η αναλυτική των κοινωνικών δικτύων και παιχνιδιών, και τέλος διαδικτυακά πειράματα, ερωτηματολόγια και παρατήρηση. Η παρουσίαση των ερευνητικών εργαλείων δεν είναι εξαντλητική, αντίθετα προσπαθεί να καταδείξει την καταλληλόλητα της κάθε μεθόδου κατά περίπτωση και την συμπληρωματικότητα των εργαλείων ανά προσέγγιση. Οι δύο τελευταίες εισηγήσεις εισάγουν και αναλύουν την έννοια του αλγορίθμου ως βασικό στοιχείο της χρήσης εφαρμογών τεχνητής νοημοσύνης για την επίτευξη ερευνητικών στόχων. Η συζήτηση επικεντρώνεται στη διαχείριση της ηθικής και δίκαιης αντιμετώπισης των ερευνητικών ζητημάτων και αντικειμένων όταν τα ερευνητικά αποτελέσματα παράγονται με χρήση εφαρμογών τεχνητής νοημοσύνης. Θίγεται τέλος το ζήτημα των ορίων της αυτοτελούς αποφασιστικής δυνατότητας που μπορεί να αναλαμβάνει ένα οριοθετημένο ή μη σύστημα εφαρμογών τεχνητής νοημοσύνης.